سیاه ِ روشن

نگاهی روشن به تاریکی

سیاه ِ روشن

نگاهی روشن به تاریکی

ایران


اکثر بچه های دو سه ساله من جمله پسر ۳ ساله بنده (و حتی خیلی از بزرگا!!!!) الفبای انگلیسی رو بلدند ولی الفبای فارسی رو ... شرمندتونم


شعر ای ایران رو مینویسم که هم خودمون یاد بگیریم هم به بچه هامون یاد بدیم. حداقل حقمون از فرهنگ و تاریخ به قتل رسیدمون همین چند تا ته مونده افتخاراتمونه!!

 ای ایران ای مرز پر گهر
ای خاکت سر چشمه هنر
دور از تو اندیشه بدان
پاینده مانی تو جاودان
ای.. دشمن ار تو سنگ خاره ای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
مهر تو چون شد پیشه ام
دور از تو نیست اندیشه ام
در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما

سنگ کوهت در و گهر است
خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کی برون کنم
در گوبی مهر تو چون کنم
تا.. گردش جهان دور آسمان بپاست
نور ایزدی همیشه رهنمای ماست
مهر تو چون شد پیشه ام
دور از تو نیست اندیشه ام
در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما

ایران ای خرم بهشت من
روشن از تو سرنوشت من
گر آتش بارد به پیکرم
جز مهرت در دل نپرورم
از.. آب و خاک و مهر تو سرشته شد گلم
مهر اگر برون رود گلی شود دلم
مهر تو چون شد پیشه ام
دور از تو نیست اندیشه ام
در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما 

شعر رو از  روزنگار غریبانه پدر و پسر برداشتم دستش درد نکنه


پایدار باشید

نظرات 12 + ارسال نظر
مهناز یکشنبه 6 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 02:10 ب.ظ http://refigh-fabric.blogsky.com


شعر رو با صدای بلند خوندم... و البته با آهنگ خودش.
خیلی لذتبخش بود. ممنون.




نی لبک یکشنبه 6 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 04:25 ب.ظ http://neylabak.persianblog.com

سلام دوست عزیز.بچه ها یا بزرگسالان فرقی نمی کنه٬‌انسانها به دنبال زبانی هستند به آنها چیزی بدهد٬ آیا شما بر این باورید که بچه ها آنچه را که نیاز دارند یا دوست دارند از زبان فارسی میگیرند؟زبان جز یک محمل برای حمل اندیشه و زیبایی و رشد و...و نهایتا یک ارتباط نیست٬‌پس علت را نه در ناسپاسی بچه ها نسبت به زبان بل که در کم کاری و کم التفاتی اهل ادب نسبت به این زبان بجوییم.

انیتا یکشنبه 6 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 05:26 ب.ظ http://paradox.blogsky.com

خوشحالم که بهتری... از ایران می نویسی و این شعر کهن جاودانه!!! من هم خیلی دوستش دارم... یادمه یه فیلمی چند سال پیش ساخته بودن تو ایران که یک اپرا خوان تنٌر زمان قدیم (اگه اسمشو اشتباه نکرده باشم حسین سرشار یا حسین شادمان بود... یادم نیست) توش بازی کرده بود (روانش شاد!!) و تمرین می کردن که این شعر رو در یه مدرسه بخونن برای ورود نمی دونم فرح یا شاه!!! خلاصه فیلم حالت کمدی هم داشت اما پر از گوشه و کنایه... که شعر رو خودشون تغییراتی هم داده بودن و ... کلی نکته داشت!!! فکر کنم اسم فیلم *ای ایران* بود، اکبر عبدی هم توش بازی می کرد!!!
آخی، چه جالب!!! منو بردین به ایران و .......

[ بدون نام ] یکشنبه 6 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 10:44 ب.ظ http://nana.blogsky.com

منم بلد نیستم خوب!

پرستو دوشنبه 7 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 10:22 ق.ظ http://parastou.blogsky.com

واقعا که شعره قشنگیه !!
شاید هر کی موقعش که بشه یاد بگیره!!حلا یا اون موقع بچه است یا بزرگه..

ساغر دوشنبه 7 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 11:11 ق.ظ http://ensan.blogsky.com

دست شما درد نکنه. بابت این شعر که خواندنش خیلی مزه داد و بابت لطفتون و نظراتون.

مریم دوشنبه 7 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 02:08 ب.ظ http://mary55.blogspot.com

اینکه هنوز کسایی هستن که سعی میکنن تو این شرایط به بچه هاشون عشق به کشور رو بشناسونن خیلی جالبه.

یاسی دوشنبه 7 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 03:40 ب.ظ

:) فهمیدیم شما هم بزرگ شدی پسر داری

پرشتوک سه‌شنبه 8 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 01:33 ق.ظ http://prushato.persianblog.com

سلام.. ببینم یعنی چی که الفبای انگلیسی رو پسرت بلده اما فارسی رو نه!؟!؟!؟ (حالا نه که خودم اینطوری نبودم!!!!! :)

احتمالن اشکال باید در فارسی باشه که اینقدر با عربی ممزوج شده و هزار تا *ظ ض ز ذ* و *ق غ *و *س ث ص* داره ... من نمی فهمم حالا چه ایرادی داره همه رو فارسی کنن خیال ما و بچه ها رو هم راحت کنن!!!(من دوم راهنمایی بودم و هنوز الفبای فارسی رو کامل و بی غلط نمی تونستم بگم.... تا اینکه یه روز چندین ساعت با برادرم نشستیم و تمرین کردیم ... اما هنوز شک دارم که: واو نون ه ی یا نون واو ه ی؟!)

البته به شیوه ی آموزش هم بستگی داره هااااا
این شعر هم که بی نقص و زیبا و غروربرانگیزه!!!
سلامت و جاودانه خوان باشی همیشه.

نی لبک سه‌شنبه 8 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 09:20 ب.ظ http://neylabak.persianblog.com

سلام و ممنون از حضور پر توجه ات.دوست عزیز من هم به گفته شما اشراف دارم و به بالاتر از آن فکر کرده ام و...اما واقعیتهای اجتماعی و واقعیتهای وجودی افراد چیزیست و استثنایات چیزی دیگر. تکامل زندگی اجتماعی در سایه قوانین و جرح و تعدیل آن قوانین به واسطه تکامل شعور انسانهاست.ما ناچار از طی روند سعی و خطا هستیم(در سطح اجتماعی).ولی در سطح فردی ای بسا نیازی به قهر قانون نباشد و شعور دو فرد بسیار بالاتر از شعور قانون نویس باشد.اما چه کنیم که اینگونه نیست.

ساغر چهارشنبه 9 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 09:19 ق.ظ http://ensan.blogsky.com

بله تنهایی میشه رفت سینما ..ولی اگر تنها بروم بعدش در مورد فیلم با کی صحبت کنم؟

دیبا پنج‌شنبه 10 مهر‌ماه سال 1382 ساعت 05:23 ب.ظ http://quilt.persianblog.com/

درسته که الفبای انگلیسی را خوب بلد نیستند ولی این شعر را ۹۹ درصد بچه های زیر ۵ سال که من می شناسم بلدند . ولی ۹۹ درصد ادم بزرگها از جمله خودم از سرود ملی چیزی نمی دونند.
اگر من نظر نمی دم دلیل بر این نیست که اینجا نمیام .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد