سیاه ِ روشن

نگاهی روشن به تاریکی

سیاه ِ روشن

نگاهی روشن به تاریکی

جنس عشق

اشک میبارد
از لابلای ترک های دل
به جنس عشق
پنداری تمامی ندارد
رگبار کوبش بیرحم آسیب یار
به نیت شوم شکاندن دل
میسازمش به یکباره دل را
و
بازهم هدیه اش خواهم داد به او
مثل کودکی به بازی خواهد گرفت
و من سرخوش از آلایش دوباره دل
ترک ها را خواهم شمرد
و
غسل میدهم دل را در زیر
بارش غم از لابلای ترک ها
نمیشکنم
من از جنس عشقم

 

پایدار باشید

خودت باش

به اندازه تعداد آدمهای دنیا قیافه- سلیقه- خاطرات- عاشقی- نفرت- نحوه تجارت و ... وجود داره

 

چرا فکر میکنی باید ادای یکی دیگه رو در بیاری یارو؟؟؟؟ مگه خودت چه اشکالی داری؟ حرفتو بزن ۴ بار میگی اگر نشد مهم نیست بررسی کن شاید اشتباه باشه یه چیز دیگه بگو ولی از خودت و بافکر.

آدما میفهمن و همین باعث میشه که بتونی خودتو پیششون بسازی

 

اگر ادای کسی دیگه رو دربیاری داری اونو میسازی نه خودتو

 

پایدار باشید