وقتی آدما رو میبینم و بخصوص وقتی بهشون فکر میکنم میبینم چقدر تو زندگیم نقش دارن...
مثلاْ تو چهار راه همه تو یه خط واستادن که یه الاغ با انحراف به چپ میره جلو ده تا گوسفندم از هول اینکه ازحقشون جا نمونن ترکمون میزنن تو قانون و حقوق بنده و شما...
حالا من معمولاْ با یه فحش از نزدیکترینشون پذیرایی میکردم که ایشان هم بنده رو در حالت ایده آل با یک فحش جانانه ناموسی که آویزون به یه دلیل احمقانه برای کارش بود مقابل به مثل مینمودند...
عیال من که بسیار روشنفکره میگه: آخه چند نفرو میخوای تربیت کنی؟ اصلاْ چند نفرو میتونی تربیت کنی مینی ماینر!!!
راه حل ها۱- در حالت معمول رانندگی نمیکنم. ( به این میگن حذف مسئله به دلیل بی عرضگی در حلش!)
۲- بی تفاوت میشینم و در این موارد کاملاْ بی احساس برخورد میکنم ( این راه برای جلوگیری از بروز اعصاب زدگی /تراکنشهای اجتماعی و ضرب و شتم طراحی شده)
۳- در موارد مشابه که با پیش زمینه ناراحتی از مسئله دیگری همزمان میشه روش حمله مستقیم و درگیری لفظی که با هدف درگیری فیزیکی بروز میکنه انتقام ملت شریف رو میگیرم (با استفاده از این روش کاهش مشهودی در عقده های کاری/ اجتماعی و خانوادگی مشاهده میشه که به سر و صورت زخمی و پارگی پیراهن می ارزه!! البته استفاده از این روش جلوی کوچولوهای عزیز پیشنهاد نمیشه...)
نتیجه اخلاقی آدمایی که حتی تا آخر عمر ممکنه یه بار ببینیمشون چه اثراتی در زندگیمون دارن چه برسه به آشناها و کسایی که به خوبی یا بدیمون فکر میکنن و میتونن انگولک مثبت یا منفیمون کنن!!!
بهتره که برای آدما ارزش قائل بشیم تا برامون ارزش و احترام قائل بشن و کم سربه سرمون بزارن. البته واقعاْ همهء آدما ارزششو دارن که امتحان بشن و اکثر مواقع جواب مثبت میدن چون معمولاْ همه منتظریم اول دیگران قدم بردارن .......
پایدار باشید
در حاشیه:
بنده به دلیل سفر خارج مدتی در خدمتتون نبودم
( مثه سگ دروغ میگم!!!) که پوزش میخوام