سلام
دقت کردید همیشه آدم دنبال دوست میگرده؟ یه عنصری تو زندگی که پیدا کردنش مثل خواستگاری رفتنه !!!!
نکته اینه که دوست چه خوب چه بد آدم رو متحول میکنه و به نظر من ارتقاء میده. (حتی اگر معتاد کنه!)
اما دشمن !!!!!!!!!!!!!!!!!! بودنش خوار و مادر آدمو ..... چرا یه وقتایی از زندگیمون رو صرف شناسایی دشمنا نکنیم؟ فکر نمیکنید شناسایی و کنترل دشمنا از پیدا کردن دوست اثر مهمتری تو زندگیمون داشته باشه؟
اصلاْ بیاین ببینیم دشمن کیه و سر منشاء دشمنی چیه؟
پایدار باشید
سلام برو بچ!!
با همه تفاسیر مختلف از دوستی که سر منشاء عشقه فکر میکنید که اگر کسی رو به عنوان دوست قبول کردید تا کجا باهاش میاین. چه قیمتی براش میذارین و راحت بگم چند میفروشینش؟
یه چیزی رو بگم. موقعی که از آدما متوقع میشیم همه چی یادمون میره. تمام ساعات خوب یا بدی که با دوستمون گذروندیم و این رابطه را ارزشمند کرده رو ایکی ثانیه جیش میکنیم توش و با یک کلمه تمومش میکنیم. تازه اگر به خودمون شک نداشته باشیم این یک کلمه رو به طرف میگیم و گرنه که اونم تو دلمون میگیم.
بابا دوست کم پیدا میشه اگر پیدا کردین دو دستی بچسبیدش!!
پایدار باشید