سلام برو بچ!!
با همه تفاسیر مختلف از دوستی که سر منشاء عشقه فکر میکنید که اگر کسی رو به عنوان دوست قبول کردید تا کجا باهاش میاین. چه قیمتی براش میذارین و راحت بگم چند میفروشینش؟
یه چیزی رو بگم. موقعی که از آدما متوقع میشیم همه چی یادمون میره. تمام ساعات خوب یا بدی که با دوستمون گذروندیم و این رابطه را ارزشمند کرده رو ایکی ثانیه جیش میکنیم توش و با یک کلمه تمومش میکنیم. تازه اگر به خودمون شک نداشته باشیم این یک کلمه رو به طرف میگیم و گرنه که اونم تو دلمون میگیم.
بابا دوست کم پیدا میشه اگر پیدا کردین دو دستی بچسبیدش!!
پایدار باشید
خیلی جالب می نویسی!به منم سر بزن!!!!
آره به خدا
دوست خوب کم پیدا میشه .
آره
درسته
دوست باید دوست باشه نه خاله خرسه ! دوستی اونم در نوع خودش خوبه ها ...
راستی ... من برگشتم !
من اتفاقا اعتقاد ندارم که کم پیدا میشه...هر موجودی میتونه یه قسمت از وجود ما رو پر کنه و بر عکس ..هر بعد از روح ما میتونه یک قسمت از خلا روحی یکی دیگه رو پر کنه...ملقمه عجیبیه داستان دوستی ماها .....مشکل از اینجا شروع میشه که بدون داشتن یک معیار فکر شده و منطقی...وارد داستانی میشیم که اسمش رو میزتریم دوستی و انتظار داریم که تغذیه روحی بشیم...غافل از اینکه شاید نیاز روح ما اون چیزی نیست که دنبالش میگردیم .....
(مطالب بروز شد:20/4/1382):::::::::۱۸ نحس اعلام شد
tavagho'
oonam beyne ma
irani ha
سلام پویای عزیز...
خیلی دیر کردم ، می دونم!!! جا موندم از خیلی مطالب!! اما خب حال و حوصله ای نبود برام که به کسی سر بزنم...
ولی در مورد دوستی، من فکر می کنم که بهتره آدم اونجور که خودشو می شناسه و خواسته های خودشو می دونه به دوستش تعمیم نده و اونو سعی کنه اونجوری که هست بشناسه و نه اونجوری که دلش می خواد... به علاوه، بهتره یه سری حریم ها همیشه حفظ بشه، اینجوری دوستی پایدارتر می مونه. یه چیز دیگه هم اضافه کنم: خوبه که آدم ها در دوستی با دیگران با خودشون اول صادق باشن و از این فرصت استفاده کنن و در طول دوستی با دوستشون خودشونو زیر ذره بین ببرن و بهتر بشناسن... و همیشه بر حرکات و احساسات خودشون آگاه باشن!
پاینده باشی
سلام رفیق!ممنونم که به تنهایی من سرزدی،منم باهات موافقم،به شرط اینکه دوست واقعا دوست باشه....بازم پیشم بیا!